پسری هستم 22 ساله تنها و غریب و خسته از روزگار و آدماهایش. تنها فرد زندگیم شخصی است به نام س که تنها امید و دلیل زنده بودنم هست. خیلی دوستش دارم و عاشقش هستم. از همین جا او را می بوسم و می گویم س عزیزم دوستت دارم و عاشقت هستم.
ادامه...
یک روز فردی به من گفت تحمّل تنهایی بهتر است از گدایی محبّت من قبول ندارم خودم چون گاهی اوقات مجبور به گدایی محبّت می شویم. شما چی فکر می کنید؟ موافقید یا نه نیستید؟
سلام. با نظر شما نصفه نیمه موافقم. اینکه تنهایی خوب نیست رو قبول دارم، اما با گدایی محبت مخالفم. محبت با محبت به دست میاد.
یا حق.