آسمان ابری دل

از بس که آسمان دلم ابری است

تمام خاطراتم نمناک شده است

نمی دانم چرا؟

دریا را هم که دیدم

به یاد تو افتادم

روی ماسه های ساحل نوشتم

اگر طاقت شنیدن داری

من شهامت گفتن دارم

دوباره به دریانگاه کردم

باز برگشتم

این بار روی ماسه ها نوشتم:

دوستت دارم